Wildflowers Nieuwsbrief Woorden weeral ingeslikt... Lieve Reader, Stel je voor: je zit in een teamvergadering. Er komt een punt op tafel waar jij een waardevolle mening over hebt. Je voelt je hart sneller slaan, je woorden vormen zich al… maar je zegt niets. Iets in jou fluistert dat het misschien niet sterk genoeg klinkt. Dat anderen het beter weten. Dat je beter zwijgt. En dus slik je je stem in. Alweer.Je verlaat de vergadering met dat knagende gevoel: ik had iets te zeggen, maar ik heb...
11 days ago • 1 min read
Wildflowers Nieuwsbrief Je hoeft niets te forceren. Je mag je laten dragen. Dag Reader, We zijn niet gemaakt om het alleen te doen. Niet als mens, niet als ziel, niet als vrouw. We denken soms dat het moet. Dat pas als we het zelf dragen, het echt van waarde is. Maar dat is een oude leugen. Een leugen van afgescheidenheid. De waarheid is: we worden altijd gedragen. Door mensen die ons zien - als we durven tonen waar we zijn. Door een gemeenschap die als bedding kan dienen - als we toelaten...
about 1 month ago • 1 min read
Wildflowers Nieuwsbrief 🌸 Dare to Bloom — Durf kiezen voor jouw pad Dag lieve Reader, "In een wereld die ons steeds wegtrekt van onszelf, is kiezen voor je eigen pad een daad van moed." We leven snel. We razen door. En ergens onderweg verliezen we het contact met wat we voelen en verlangen.Voor vrouwen is dat extra uitdagend. Want van jongs af aan leerden we om ons af te stemmen op de ander. Om te pleasen. Om te voelen wat zij nodig hebben — en daaraan te voldoen. Zo raken we steeds verder...
about 1 month ago • 1 min read
Wildflowers Nieuwsbrief De manier waarop ik mijn beperkende overtuigingen losliet. Als cadeau voor jou. Dag Reader, Ik? Te enthousiast? 😉 Ik had het idee om de manier waarop ik de afgelopen weken mijn beperkende overtuigingen losgelaten heb te delen met je. Ik ging het 'gewoon' in een pdf'je gieten en mailen. Simpel. Of dat dacht ik toch... Tot het een document werd dat meer dan 15 pagina's telde. En ik er ook een leuke lay-out bij wou. En het uiteraard ook wou illustreren met mijn eigen...
about 2 months ago • 1 min read
Dag Reader, We zijn gewend om kracht te zien als iets hards: doorzetten, jezelf bewijzen, blijven duwen. Maar de grootste transformaties die ik in vrouwen zie gebeuren, ontstaan niet door harder te vechten. Ze beginnen precies daar waar iemand durft te verzachten. Zachtheid is geen terugtrekken of opgeven. Het is de moed om te voelen wat er écht speelt. Het is jezelf niet langer sturen vanuit ‘moeten’, maar vanuit wat klopt. En precies dát maakt zachtheid krachtiger dan welke vorm van...
about 2 months ago • 1 min read
Dag lieve Reader, Jarenlang was zichtbaar zijn mijn grootste angst. Ik werd helemaal rood als iemand me aankeek. Mijn hart sloeg op hol, en mijn lijf zat vol spanning. Ik durfde niet spreken in groepen, zelfs al had ik wél iets te zeggen. Ik dacht dat ik gewoon niet gemaakt was voor ‘op de voorgrond’. Ik wilde vooral geen fouten maken, niet dom overkomen. Dus hield ik me in. Paste me aan. Glimlachte. Volgde. Maar diep vanbinnen zat iets dat wél naar buiten wilde. Ik wilde vormingen geven....
2 months ago • 1 min read
Dag lieve jij, Soms is het alsof de dagen aan je voorbij trekken.Je weet hoe belangrijk het is om stil te staan…En je hebt al zoveel gedaan - therapie, yoga, meditatie, coaching. En toch.Toch mis je iets. Iets wat niet in een boek te vinden is.Iets wat geen nieuwe methode of techniek vraagt.Maar gewoon… Een plek. Een ritme. Een bedding. Dat herken ik zo goed. Zelf schrijf ik al meer dan 20 jaar in een dagboek. Het is mijn manier om mezelf terug te vinden. Soms lucht het op, soms maakt het me...
3 months ago • 1 min read
Lieve Reader, Wanneer je dit leest, ben ik even ver weg van al wat moet. Geen agenda, geen ruis. Enkel stilte, bomen, adem. Mijn vrouw en ik verblijven een paar dagen in een tiny house midden in het bos. We vertragen. We luisteren. Naar elkaar. Naar onszelf. Voor mij is dit geen luxe, maar noodzaak.In een wereld die voortdurend roept - werk, gezin, verkeer, zorgen, verwachtingen - is het zo makkelijk om jezelf kwijt te raken. Om te vergeten wat jij nodig hebt. Wat jij verlangt. Waar je...
4 months ago • 1 min read
Lieve vrouw, We spreken vaak over zichtbaar worden. Je plek innemen. Je stem laten horen. Je niet klein houden. En ja — daar zit vuur in. Een verlangen om bij te dragen, te inspireren, impact te maken. Maar soms vergeten we iets essentieels:Dat de beweging naar buiten pas klopt als ze gedragen wordt door de beweging naar binnen. Want zonder die innerlijke bedding, wordt zichtbaar worden al snel iets dat we doen. Omdat het moet. Omdat anderen het doen. Omdat we denken dat het zo hoort. En voor...
4 months ago • 1 min read